Dresdner Striezelmarkt

Eine kleine Überraschung hab` ich für meine Gäste.
Heute möchte ich Euch Dresden in winterlich-weihnachtlicher Stimmung  präsentieren.
Fertig?
Also los!
:)))

No, dobrze... panno Klein, dosyć tych tortur. Po niemiecku będą tylko podpisy.
Tekstu również będzie dziś niezbędne minimum, bo mnóstwo zdjęć mam dla Was.
W minioną sobotę wyskoczyłam na chwilkę do Drezna, by na własne oczy zobaczyć najstarszy bożonarodzeniowy jarmark w Niemczech., i coby młodzieży kulturalne Niemcy móc przybliżać, własnym doświadczeniem teoretyczną wiedzę podparłszy.
Od razu rzeknę, iż mimo, że najstarszą tradycję mając i urok swój nieodparty, nie urzekł mnie Dresdner Striezelmarkt  aż tak, jak lata temu Münchner Christkindlmarkt, który mi do dziś pachnie prażonymi migdałami (gebratene Mandeln) i Glühwein (grzane wino), pieczonymi jabłkami (gebratene Äpfel) w czerwonym lukrze, i cynamonem (Zimt).
Było to jeszcze za czasów okrutnej zgrzebności w naszej Ojczyźnie, więc wrażenia z przedświątecznie wystrojonego i roziskrzonego światłami, świeżym śnieżnym puchem i feerią barw na wystawach Monachium nie wyblakły przez te 20 lat.
A Drezno odwiedzam w tym roku po raz drugi. Poprzednim razem był bzem pachnący, słoneczny i malarsko-malowniczy, bo więcej czasu mieliśmy na galerie, w tym Alte Meister w Zwingerze, gdzie dzieła najstarszych mistrzów, min Rafaela, Holbeina, Vermeera, Dürera, Rubensa i wielu innych, podziwiać można. Jeśli będziecie tam kiedyś, a pociąga Was sztuka tego rodzaju, zaplanujcie min. 0,5 godziny na wejście i 2 na samo zwiedzanie.
Malowniczo zaś było nie tylko dzięki wiosennej aurze, ale podczas wyprawy do Szwajcarii Saksońskiej, bo Drezno, to stolica Saksonii. Cudowne miejsca  będące natchnieniem malarzy i poetów :)
Ale zur Sache :)
Sobota nie była najpiękniejszym dniem tej zimy. Zdecydowanie.
Chlapa, deszcz ze śniegiem, wiatr wciskający się pod kapotę, brrrrr!
Ale prawdziwego podróżnika nie zmoże nic!
I mimo, iż pobudka zerwała nas o 4. z łóżek ... (hm... zerwała, to za dużo powiedziane... z wielkim ociąganiem wyczołgałam się spod cieplutkiej kołderki.jęcząc: NIE! Mamusiu! Dlaczego ja sobie to robię!) wytrwaliśmy wszyscy długą trasę i 2 godziny zwiedzania miasta w warunkach, w których tylko zapaleniec dałby się wyciągnąć  z domu, zwłaszcza, że chodników się tam nie odśnieża, tylko posypuje żwirkiem (P. Walz ma takież zamiary i co do Warszawy).
W takiej to ciapie okraszonej kamyczkami brnęliśmy gubiąc nogi i odstawiając przecudne piruety.
Po obejrzeniu tego i owego z zewnątrz, bo  wewnątrz w planach nie było, dotarliśmy do tytułowego Striezelmarkt.


I tu słówko do nauczenia: Striezel, jak po jego brzmieniu domyślić się można, to nasz strucel, lub strucla. Jego historia - zarówno ciasta, jak i jarmarku - jest bardzo stara, bo już od ponad 500 lat jest stałym elementem Drezdeńskiej kultury.
Striezel był dawniej rodzajem związanego z katolicką tradycją bieda-placka, który przy okazji świąt pieczono.
Przaśny, lecz posypany drobno utartym cukrem, miał symbolizować nowo narodzone Boże Dziecię. Stopniowo wzbogacano jego recepturę na prośbę ówczesnych książąt Saskich i za przyzwoleniem  władz kościelnych, z udziałem 4 kolejnych papieży ( co trwało 40 lat!),  by w końcu stał się bogatym  pełnym dodatków ciastem.

Historyczne nazwy tego ciasta brzmiały  "Christbrod",  "Strotzel" lub"Strutzel" a najstarsze o nim wzmianki datują się na rok 1329.
Można też spotkać je pod nazwą Stollen, co w innych regionach jest niemal tym samym, co Striezel właśnie, lecz może mieć różne nadzienia, jak choćby makowe.
Od 16. wieku aż do upadku monarchii Wettinów w 1918 r. obowiązkiem cechu piekarzy było dostarczać w okresie przedświątecznym dwa długie na 1,5 metra strucle swemu królowi  :) Dziś Dresdner Striezel pod nazwą der Echte Dresdner Christstollen® jest chroniony prawnie zastrzeżonym znakiem towarowym.

Sam Striezelmarkt po raz pierwszy pod tą nazwą i w tej formie zaistniał w roku 1434.
Wiąże się z nim kilka ważnych i wciąż żywych zwyczajów, o których wzmianki poprzeplatam zdjęciami
Za pamięci podaję link, gdzie mona obejrzeć to, czego ja nie zdołam zamieścić, a i poczytać po niemiecku bitte schön :)      http://www.striezel-markt.de/

 Oto wejście na jarmark, ozdobione charakterystycznymi figurkami z drewna, min jest tam bardzo popularny ostatnio u nas Nussknacker, czyli dziadek do orzechów. Forma wejścia nawiązuje kształtem do piramid ze światełkami (świeczkami) stawianymi na parapecie okien. Wieczorem widać je w niemal każdym oknie.

Jednym z symboli nie tylko jarmarku, ale i zwyczajów w Saksonii, a ściślej rejonu Erzgebirge (Rudawy), jest piramida (Weihnachtspyramide) z drewna, element dekoracyjny zawierający symbole religijne (anioły, Dzieciątko Jezus itp) jak i świeckie (górników, rzemieślników), a jej figurki poruszają się po okręgu, na każdym piętrze inne.
Ta na jarmarku ma 18 m wysokości i od 1999 jest w księdze rekordów Guinessa. Można spotkać wiele mniejszych a także kupić jej miniaturkę, jako tradycyjny tutejszy wytwór rękodzielniczy.

 O atrakcje na Striezelmarkt ocieramy się co krok. Tu mamy dwie w jednym: najpierw wpadamy do Plauderstübchen, a potem wiuuuu ... na Karussell.
A w Plauderstübchen atrakcją jest ...

...  gorące, pachnące cynamonem i goździkami  (Nelken) Glühwein
Można nabrać odwagi przed podniebnymi harcami, ogrzać łapki i nos i pogawędzić (plaudern)z innymi smakoszami.
O, właśnie tak :)

Ulubionym mym przysmakiem są słodkie i chrupiące, świezo prażone migdały...

Nie można tez nie skosztować innych słodkości, jak pierniki (Lebkuchen), pączusie (Kräppelchen), sękacze (Baumkuchen), tytułowe strucle i wiele innych.

Wśród niespotykanych gdzie indziej kulinarno-kulturalnych ciekawostek trzeba wspomnieć o Pflaumentoffel.
Są to figurki kominiarczyków robione z suszonych śliwek. Robiły je w dawnych czasach dzieci z biednych rodzin, by w zimowe, wietrzne wieczory sprzedawać je na jarmarku krążąc wśród bud z towarami i zaczepiając mieszczan. Kominiarczyk był równocześnie symbolem wyzysku dzieci - małych, drobnych chłopców, najczęściej ok 7 lat, wykorzystywanych do czyszczenia kominów od wewnątrz.
Pierwsza wzmianka o tych ślwikowych figurkach pochodzi z 1801 roku.  Specjalnym przepisem ostatecznie zakazano dzieciom uprawiania handlu. Pflaumentoffel w 1910 r.

Pflaumentoffel dziś :)

Każdy szanujący się wytwórca drezdeńskich cukierniczych specjałów pojawia się obowiązkowo ze swoją wizytówką - jak tu np Dresdner Backhaus. Czegóż tam nie było. Co nieco przytaszczyłam do dom.

Prócz tego posmakować można wszelakich tutejszych potraw w rodzaju Eintopf (jednogarnkowych), zaopatrzyć się w pyszne wędlinki, skosztować przeróżnych smakołyków, także z sąsiedniej Turyngii.

 

Drewniane figurki, to tutejsza tradycja równie nieodłącznie kojarzącą się z jarmarkiem, co Striezel.

 Mimo paskudnej pogody, przejmującego chłodu i wilgoci przy plus 2 jarmark pękał w szwach, tak że zrobienie zdjęcia obejmującego większą jego partię kończyło się na tym, że ... widać pełno głów lub czyjeś plecy, a przecudne dekoracje można podziwiać stając niemal na palcach. O, tu mi się udało  :)

Dodać jeszcze muszę, że dla dzieci jest tu również mnóstwo atrakcji: piekarnia, gdzie mogą same upiec strucel, Domek Pflaumentoffel, gdzie mogą nagrać swoją piosenkę i zmalować obrazek itp, domek gier przeróżnych, mini ciuchcia, a wszystko jak z bajki o Jasiu i Małgosi. Ciasteczkowe takie

Po nasyceniu się atmosferą jarmarku zwiedziliśmy jeszcze jedno z bardzo ciekawych i niespotykanych muzeów,  o którym opowiem, gdy pisać będę o samym Dreźnie, bo to kolejna dłuuuga o-powieść :)

W każdym razie kondycja pozwoliła nam jeszcze na godzinkę drobnych zakupów w podmiejskim centrum handlowym :))

Do domku wróciliśmy po północy, po 5 godzinach jazdy.

Miło było nie móc od razu zasnąć po tylu wrażeniach. 

By lepiej zapamiętać ten wypad, będziemy się w Święta całą rodzinką raczyć ... no, proszę wymienić po niemiecku,  czym :

A na koniec tej podróży w nawiązaniu do niemieckojęzycznych opowieści przedstawiam tę oto śliczną paterę, która znalazła się w domu moich dziadków po wojennej zawierusze. 

Jaka to bajka ? 

A taka z piernikami, chatką w lesie (Hütte im Wald) i Babą - Jagą (Hexe) :))

W sam raz na podsumowanie tej historii  :)

GUTE NACHT!