czwartek, 14 kwietnia 2011

Ale za to niedziela....


  
Drogą pylistą, drogą polną, jak kolorowa panny krajka, odbywamy co niedziela za sprawą Psa dłuuuugi spacer. Bez względu na pogodę, samopoczucie i wszelkie konsekwencje.
A że Pies nasz z tych latających, brykających i szalonych, to konsekwencje jego nieopanowania obyczajowego i braku powściągliwości w emocjach tym razem były nieprzyjemne i dla niego i dla otoczenia.
Nagranie zostało ocenzurowane i skrócone, bo nim nasz Pies pozwolił się Panu łaskawie przywołać do nogi, to takich tarzanek uskutecznił jeszcze kilka,  na co Pan reagował słowem mocnym i głosem coraz to bardziej wzburzonym, który wycięty zostać musiał, bo się nie mieści w kryteriach kulturalnej niedzielnej rozrywki.
Gdy tylko Pies ochłonął po swym szalonym rajdzie i podbiegł do nas cały w skowronkach i błogich uśmiechach, poczuliśmy ze zwiększoną mocą, że mieszkamy na wsi. Zapach, jakim przesiąkło eleganckie futro Czesia trudno porównać z Diorem czy Gabanim. Bo je zdecydowanie bił na łeb.
Głupi psi łeb ściślej mówiąc.
Zaś piękne, złote, faliste słynne na całą wieś futro Psa przypominało obdarty i wytarzany (sic!) łachman włóczęgi i nadawało się do prania. Natychmiast.
Za polami, łąkami, za dwoma pagórkami jest nasze letnie kąpielisko. To zielone na pierwszym planie, to łąka, zwykle podmokła, zamieniająca się latem w kobierzec kwiatów (ten sam, co na moim banerku u góry ekranu :), a to otoczone krzewami i trawami, to jeziorko, które porasta grążelami i jest oazą ptactwa wodnego i rybaków w ciepłe miesiące.
A to białe, to Pan kąpiący Psa. Za pomocą patyka rzucanego do wody.
Ja w bezpiecznej odległości, bo w przemakalnym obuwiu, podziwiam widoki nie słysząc na szczęście ich dialogu.

A tu Pies wystawiony do wiatru.
W celu suszenia odzienia. 




 I jeszcze jedna runda.
Proszę zwrócić uwagę, jak się za Psem kurzy.

 
A teraz po gorzkiej nauczce, czym grozi nieposłuszeństwo "Na moją komendę...

Siad!"

 
Piana na Psim pysku świadczy jedynie, że to pies z rzędu wariat polny, całkiem niegroźny, i że właśnie gnał po horyzont i z powrotem jakieś 50 na godzinę. (Na horyzoncie 3 zdjęcia wstecz widoczne następne niebezpieczeństwo, na szczęście drogą skojarzeń Pies wolał je ominąć)
Na zbliżeniu widać, jak niewiele zdziałała kąpiel, zwłaszcza, że przecież suniemy "drogą pylistą, drogą polną". Żałosny swój stan Pies jednak zdaje się  kompletnie ignorować, bo pysk mu się śmieje, a oczy mówią z satysfakcją: "Widzieliście to? ".

 
No dobrze, może i kąpiemy psa w zimnej wodzie, ale za to zawsze mamy przy sobie Psią wodę pitną.

 
Powrót do domu główną ulicą wsi trwał tak krótko, jak to tylko leżało w możliwościach naszych nóg i łap. Może nie ciągnęliśmy za sobą już tak ostrego alternatywnego zapachu wiosny, niemniej gdyby  jakiś sąsiad zechciał pogłaskać tego ulubieńca naszej ulicy, musiałby to zrobić w gumowych rękawiczkach i w maseczce.
My natomiast dołożyliśmy w ogródku wszelkich starań, przy pomocy kilkunastu konewek z ciepłą wodą i szarego mydła, by móc uczciwie powiedzieć, że Canis non olet :))))
Wszystkich miłośników zwierząt uspokajam - Czesio nie miał nawet najmniejszego kataru ani nie stracił radości życia. Nie sądzę też, by nabrał wstrętu do naszych dalekich wypadów.

Z samego końca wsi
Wasza zawiana
Lewkonia

 





14 komentarzy:

  1. Rzeczywiście wiatry noszą Was przez pola:)Twój styl pisania jest bardzo chwytliwy:) Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  2. Lewkonio, ale się uśmiałam :) mina Czesława jest rozbrajająca! gdyby Majka tak na mnie spojrzała wszystko bym jej wybaczyła a uwierz, że i ona potrafi mi sie wytarzać w takim Chanel nr5 ;) no ale ja taka okrutna nie jestem, serwuje jej później ciepłą kąpiel z pianą ;)
    Buziaki dla Was, dla Czestera również :))

    OdpowiedzUsuń
  3. uff, mojej na szczęście wystarczy półgodziny spaceru dziennie ;)

    OdpowiedzUsuń
  4. Mina Czesia - boska, hmmm taaa kąpiel dużego psa to zawsze wyzwanie- dlatego Brysia myję tylko w lecie ;), za to małego rudzielca kąpię pod prysznicem, choć on tego bardzo nie lubi. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  5. jak tak patrzę na Czesia, ro myślę, że na następny spacer, będziecie musieli zabrać więcej wody pitnej, bo wyprawy będą jeszcze dłuższe :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Super . Kiedyś miałam mastifa i wychodziłam z nim na łąki , żeby się wybiegał uwielbiał te spacery choć po powrocie zawsze był obowiązkowo do kapania bo tarzał się w czym popadnie :) Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  7. zazdroszcze takie spaceru w miejsca,gdzie pies moze sobie pobiegac:) a nie tylko smycz,kaganiec.....
    zdjecie "widzieliscie to" fantastyczne;)
    wesolych swiat!

    OdpowiedzUsuń
  8. Czesiu bardzo zadowolony,że swymi wyczynami wzbudził taki odzew :)))Domaga się ciągłej uwagi i zabaw, lubi pozować do zdjęć i tak sobie myślę, że skubany wszystko rozumie, tylko mu się gadać i Państwa słuchać nie chce. A w tym Chanel wytarzał się specjalnie, by móc popływać, cwaniak jeden :)))
    Właśnie tu siedzi, zagląda mi w ekran, a jak zejdę z krzesła, to się sam rozsiądzie :)Kiedyś Wam to pokażę :)

    Przepraszam za brak odzewu na piękne od Was wiadomości, ale czasem "selawi" zaprząta głowę czymś na poważnie :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Te biegi i harce:)) Jakbym widziała naszego Biszkopta! Tylne nogi szybsze od przednich:)))))) Ale fotka pt. " Widzieliście to ?" -jak mówią młodzi- WYMIATA!!!!! Super!!!!

    Pozdrawiam słonecznie z radosnym uśmiechem po lekturze tego posta
    Tomaszowa

    OdpowiedzUsuń
  10. Pozdrowienia dla Czeslawa:)
    UWIELBIAM takie psie gonitwy! Cudo!Kiedys systematycznie wozilismy Ryszarda nad rzeke, teraz troche mniej czasu na plywanie, ale za to trawy duzo, mozna trenowac pilkarstwo:)
    Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  11. :):):):) Tak optymistyczny post, że cały czas mi się micha śmieje:)
    Czesiek wymiata:)

    OdpowiedzUsuń
  12. Witam :)Chyba tu wcześniej nie byłam :)
    Dawno się tak nie uśmiałam , gratuluje poczucia humoru , a Czesio po prostu ...powala ..na kolana ...
    Pozdrawiam cieplutko :)

    OdpowiedzUsuń
  13. z własnego doswiadczenia wiem, że:
    a) pies mokry
    b)pies brudny
    c)pies o niezbyt przyjemnym zapachu
    d)pies zmęczony
    to najszczęśliwsze stworzenie na świecie.
    Wyżej wymienione szczególnie dotyczą golden retrieverów:).Wiem bo też mam.

    OdpowiedzUsuń